7 oktober 2011 was jullie 1e bezoek in het Ziekenhuis bij Kevin. Hij was net begonnen aan zijn chemokuur en voelde zich niet goed. Ondanks dat, heeft hij jullie ontvangen en het heeft hem op de been gehouden. Niet te geloven dat ze zomaar geweest zijn, dat ze dat doen! zei hij nog. Dit bewijst dat een bezoek enorm veel kan betekenen.
18 november (2012) zijn jullie nog een keer geweest, maar dan thuis. We hadden namelijk slecht nieuws gekregen en nogmaals kwamen jullie even, nou ja even, op bezoek voordat jullie naar Australië vertrokken.
De Olympische Zilveren Medailles heeft hij vast mogen houden en om gehad. Trots, alsof hij ze zelf gewonnen had. Hij had ze alleen maar gezien van tv, nooit gedacht dat hij ze zelf mocht zien en vasthouden. Alle wedstrijden hebben we gevolgd, indien mogelijk dan.
Ook dit bezoek was fantastisch en zeker zo gezellig. Dat jullie deze stichting op gingen zetten, daar was Kevin ook zo ontzettend trots op.
Helaas is Kevin op 14 december (2012) op 15 jarige leeftijd overleden. De foto heeft al die tijd aan het voeteind van het bed gehangen. Een bewijs dat jullie bezoek veel waarde heeft gehad.
Jaap en Rogier, bedankt voor alles, ook namens Kevin!
Voor jullie bezoek, betrokkenheid en vriendschap.
Succes en we hopen dat jullie nog veel kinderen blij mogen maken met een bezoek en een lach, want dat is echt een overwinning in een moeilijke tijd.
